Hepimizin yaşadığı ya da en azından bu korkuyu yaşayanlara bizzat şahit olduğu bir durum bu. Aslında tüm Türkiye olarak zeki insanlarla dolu bir ülkeyiz. Fakat gel gelelim ki ne zeki insan kendi potansiyelinin farkında, ne de bu potansiyeli başkalarına gösterebiliyor.
Gerek pratik çözümlerimiz olsun gerek yıllarca neden yapılmamış denen icatlarımız olsun aslında insanlarımızın altından kalkamayacağı bir iş yok. :) Ancak tam burada bir tırnak açıp dil konusuna geçelim. En anlaşılabilir şekilde bir örnek vermek gerekirse, ilkokuldan beri İngilizce gören bir toplumuz fakat İngilizceyi doğru düzgün konuşabilecek ya da sınavlarına girip iyi bir not alabilecek kişi sayısı çevremize bakarsak bir elin parmaklarını geçmiyor. Bunun nedeni nedir sizce?
Ben bugün kendi gözlemlerime dayanarak söyleyebilirim ki, dil konusunda insanlarımızın kendilerine güvenleri neredeyse sıfır derecesinde. Çevremden örnek vermek gerekirse, neredeyse 10-12 yıldır İngilizce dersi gören arkadaşlarım, bir yabancıyla karşılaştıklarında sadece yes ve no ile kalıyorlar. Çat pat cümle kurmaya çalışsalar da o cümle bir türlü kurulamıyor. Üstüne bir de sanki yabancı arkadaş sözlü yapıyormuşçasına birden heyecanlanıp cümleyi kurabilecekse de heyecandan kuramıyor.
Yine bir başka gözlemime dayanarak şunu söylemek istiyorum. Türkiye'deki korku dil korkusu değil, İngilizce korkusu! Neden diyecek olursanız; 10-12 sene İngilizce görüyoruz fakat bu İngilizce dersi hep not odaklı olduğu için öğrenmeye değil ezberlemeye ve sınavı geçmeye çabalıyoruz sadece.
İngilizce'den farklı olarak örneğin çevremde Arapça öğrenen birçok kişi var. Böylelikle her kurdan Arapça öğrenen kişileri, Arapça öğrenirken gözlemleme şansım oldu. Temel Arapça dersi alan, daha ileri seviye Arapça dersi alan, sadece Arapça yazı dersleri alan veya kendi imkanlarıyla evde canlı Arapça derslerine katılan, videolu Arapça dersleri izleyen birçok kişi tanıdım. Ve kursa giderek Arapça öğrenen arkadaşlarım hakkında şunu söyleyebilirim ki, kesinlikle İngilizce dışındaki dillerde çok iyiyiz, İngilizce bizim tek korktuğumuz dil!
Bu korkuyu şuna bağlayabiliriz. Uzun süre boyunca sürekli dersini alıp bir türlü kendimizi konuşma yeterliliğinde bulamayınca bilinçaltımızda, "Ben bu dili konuşamam, bu dil zor" şeklinde bir algı oluşuyor. Ancak Arapça dersi alan arkadaşlarıma dikkat edince gittikleri kursta sürekli hocalarıyla ders aralarında bile konuşabildikleri kadar Arapça konuşarak iletişimlerini o şekilde devam ettirdiklerini fark ettim. Böylelikle onların bilinçaltında da tam tersi bir algı oluşuyor ve kendilerine güvenleri artıyor.
Sonuç olarak, bir dilden hemen korkmayın. Hocalarınız veya çevreniz sizi konuşmaya itmese bile siz fırsatını bulup konuşmaya çalışın ve kendinize ilk siz güvenin! :)
